“Masal dinlememiş çocuklar büyüyünce kendi resimlerini bile cetvelle çizerler.”                                                                                                               -Cemal Süreya “Bana bir masal anlat.” Anne babamıza, öğretmenimize ya da bir büyüğümüze kaç defa böyle bir istekte bulunduk? Aklımızda kalan ve bizi içine çekip büyüleyen kaç masal dinledik? Geçmiş zamanlardan bu yana masallar eğlenmek, öğrenmek, bilgi vermek, hayal dünyasında yolculuğa çıkmak gibi birçok amaçla kullanılan etkili ve tercih edilen bir öğretim aracı olmuştur. Ebeveynlerin çocuklarıyla kullandıkları iletişimde masala yer vermeleri onlarla olan iletişimlerini güçlendirmenin yanı sıra gelişimlerine de önemli katkılar sağlamaktadır. Walter Benjamin bu durumu “Masallar piramitlerin içinde bekleyen tohumlar gibidir. Anlatmaya başladıkça yeşerir. Tohum içinde bilgelik taşır, neye dönüşecekse onun bilgeliği. Bilinçaltına ekilen bu tohumlar ileri ki yaşamında uygun koşullarda yeşererek ortaya çıkar.” cümleleriyle ifade etmiştir. Hem eğlenme hem öğrenme aracı olan masalların, hayatımızın tamamlayıcı bir parçası olmakla birlikte birçok faydalı etkisi de bulunmaktadır. Masallar çocukların hayal dünyalarına hitap ederek onların olaylara olan bakış açılarını değiştirmelerine, duygularını daha rahat ifade etmelerine, iç dünyalarını zenginleştirmelerine ve kişiliklerini fark etmelerine yardımcı unsurları içeren somut aktarma anlatım biçimlerinden biridir. Biz yetişkinler benimsetmek istediğimiz kural, eğitim veya değeri masal kahramanları yoluyla çocuklarımıza aktarabilir böylelikle öğretmek istediklerimizi onların düzeylerine uygun bir şekilde ifade edebiliriz. Böylelikle çocuk anlatılan masalın büyüsüyle farkında olmadan masalda geçen değer kavramlarını algılar, fark eder ve zamanla bunları birbirinden ayrıştırarak kendi norm ve kültürel değerlerine göre geliştirir.