Bolu’daki otel yangınından sonra yangın tüplerinin fiyatlarının aniden artması, yalnızca fırsatçılığın çirkin bir örneği olmakla kalmıyor, aynı zamanda toplumun moral değerlerinin ve dayanışma ruhunun nasıl zarar gördüğünü de gözler önüne seriyor. Ne yazık ki, toplumsal felaketler çoğu zaman, bazı kötü niyetli kişiler için bir kazanç kapısına dönüşüyor. Ancak, bu tür fırsatçılığın arkasındaki mantık, yalnızca bireysel çıkar sağlamaya yönelik bir yaklaşım değil, aynı zamanda daha geniş bir toplumsal sorunların yansımasıdır. Ancak, bazı kişiler, bu anları kendi çıkarları doğrultusunda kullanarak toplumun en savunmasız kesimlerinden dahi fayda sağlama amacına yönelirler. İşte tam da burada fırsatçılık devreye giriyor. Bir yangın gibi büyük bir felaketten sonra, güvenlik önlemleri ve acil ihtiyaçlar artar, ancak bazen bu ihtiyacı fırsata dönüştürenler, tüp fiyatlarını neredeyse iki katına çıkararak, insanları çaresizlik içinde bırakabiliyorlar. Bu, yalnızca ekonomik değil, moral bir kriz yaratır. Bir diğer mesele de, bu tür fırsatçılığın toplumda nasıl bir boşluk oluşturduğudur. İnsanlar, güvenlik ve temel ihtiyaçlarını temin etmek için yalnızca zorlayıcı bir tehdit olan felaketle yüzleşmekle kalmaz, aynı zamanda bu süreçte fırsatçılara karşı da bir savaş vermek zorunda kalırlar. Burada toplumun sorumlu kesimleri devreye girmeli. Fırsatçılığa karşı daha güçlü bir etik bilinç geliştirilmesi gerektiği aşikâr. Ancak, daha da önemlisi, devletin bu tür olaylar karşısında yeterince hızlı ve etkili bir denetim gerçekleştirememesi, bu tür fırsatçılıklara alan açmaktadır. Yangın tüplerinin fiyatlarının fahiş bir şekilde arttığı durum, bu denetim boşluğunun somut bir göstergesidir. Denetim ve cezai yaptırımlar konusunda atılacak adımlar, toplumun vicdanını rahatlatabilir. Fırsatçılığın önlenmesi için bu tür davranışların sıkı bir şekilde denetlenmesi, sadece piyasayı düzenlemekle kalmaz, aynı zamanda toplumsal huzuru da sağlamak adına önemlidir. Her ne kadar fırsatçılık bireysel bir davranış gibi gözükse de, toplumsal yapı ve ahlaki değerler açısından büyük bir tehdit oluşturur. Bir felaketten sonra insanların birbirlerine yardımcı olmaları, acıların paylaşıldığı ve dayanışmanın güçlendiği bir dönem olması gerekirken, tam tersi bir atmosferin oluşması, toplumun moral yapısını ciddi şekilde zedeler. Buna ek olarak, insanlar ne yazık ki, bazen sadece kendi çıkarlarını düşündüklerinde, toplumsal sorumluluklarını ihmal edebiliyorlar. Oysa, acı ve felaket anları, insana en çok ihtiyacı olduğu zamanlarda bir arada olmanın değerini hatırlatmalıdır. Bu bağlamda, felaketlerin ardından yaşanan fırsatçılık, yalnızca ekonomik olarak değil, manevi açıdan da büyük bir kayba yol açmaktadır. Toplumun her bireyi, kendi çıkarlarını toplumsal çıkarlarla dengeleme sorumluluğuna sahiptir. Bu denge, felaketlerin ardından bile, toplumsal huzur ve dayanışmanın sağlanmasına olanak tanıyabilir. Devletin bu konuda alacağı önlemlerle, fırsatçılığın önüne geçilmesi elzemdir. Hem devletin ilgili birimlerinin daha hızlı ve etkin bir şekilde devreye girmesi, hem de toplumsal bilinç oluşturulması, bu tür kötü niyetli davranışların engellenmesine yardımcı olacaktır. Bununla birlikte, medyanın da bu konuda daha sorumlu bir yaklaşım sergilemesi önemlidir. Felaketlerden sonra toplumda oluşan duyarlılığı artıracak ve fırsatçılığı ifşa edecek bir kamuoyu oluşturulması, uzun vadede faydalı olacaktır. Bir felaketten sonra fırsatçılığa başvurmak, yalnızca etik dışı bir davranış değil, aynı zamanda toplumsal dayanışma ruhunu zedeleyen bir eylemdir. Felaketler, toplumları daha güçlü kılmak için bir fırsat olmalı, bu tür olaylar, insanların birbirlerine olan güvenini sarsmamalıdır. Fırsatçılıkla mücadele etmek, sadece yasal ve ekonomik önlemlerle değil, aynı zamanda toplumsal bilincin artırılmasıyla mümkündür. Bu şekilde, insanların acısını fırsata çevirmeye çalışanları toplum olarak hep birlikte engelleyebiliriz.