Bu insanlar dürüstlükten, doğruluktan niye saparlar bilinmez. Sırf kendi yandaşları diye yapılan yanlışlara ses çıkarmamak, yapılan yanlışa ortak olmak değil midir? Eee, evet aynen öyledir. Ancak bilirim ki kabul edip, sineye çekenlerin yanlışı yok. Niye bu kadar net olarak anlatıyorum?  Çünkü tam ortasındayım, bu art niyetli müdürler artık korkusuz bir dille kendi yanlışlarını görmezden gelen, yöneticilerine haddini aşarak sağda solda bunlarla çalışılmaz, bunlardan bir şey olmaz, pişmanım vs. gibi abuk subuk konuşarak, yediği kaba pislemeye cüret eder bir hal almaya başlamışlar. Bunların olacağını ben adım gibi biliyordum. Bu konu ile ilgili defalarca arkadaşlarımı, abim gibi bildiğim insanları şifahen uyardım. Ancak sancağın sahipleri bir türlü bizi anlayamadılar. Hep hafife aldılar, zarar gördük anlattık, haksızlığa uğradık yanlarına koştuk, derdimizi anlattık dedik ki; ‘’Biz sizi severiz, sayarız bu konuda samimiyiz. ‘’  Biz bu zulmü hak etmiyoruz ancak kimseye derdimizi anlatamadık. 2 kişi haricinde kimse bizi dinlemedi. Biz yine de bize inananların hatırına zaten gönül bağımız var, onların inanmamasının çokta kıymeti yok, ahde vefa yiğit adam işidir dedik ve sustuk.  Ve ortadayız; bizim ağırımıza giden ne olursa olsun arkanızdan atıp tutan, sizi sevenlere maddi, manevi zarar veren bu kendini bilmezleri neden hala buralarda muhafaza edersiniz? Anlayamıyorum. Aklım almıyor Elazığ’da merkez mahalle de 40 tane muhtar var, soralım bakalım kim bu arkadaşlardan memnun. 30 tanesi memnun değil. Önümüz seçim. Muhtarların gönlünü kazanamayan seçimi kaybeder arkadaş. Bunu bilmeyecek kadar kör değiliz. Muhtarların hiçbir talepleri yerine getirilmiyor. Getirilse dahi birilerinin zorlamasıyla yapılıyor. Şimdi bunlar size düşman değil de nedir?  Hele bu seçim arifesi toplumun güvenini kazanmaktan başka şansımız var mıdır? Önümüzde ki yerel seçimlerde neler yapacacaklarını tahmin ediyorum. Hep beraber göreceğiz.  Herkese saygı duyarım, ancak dik durur, dik gezerim. Ekmeğe dokunan asla ve kat’a unutulmaz. Biz inandığımız yolda yürür, ona göre davranırız. Bunu bilmeyecek kadar düşüncesiz olamazsınız. Bunu da iyi bilirim. Şimdi yine bu ne anlatıyor diyenler olacak, anlayan anlar. Hakir görüp dışladığınız zaman gelecek, önünüzde set olacak. Demagoji değil, hakikat. Kendi kurumunuzda çay kaşıkları ile tünel kazıyorlar. Tünelciler kolları sıvamış, dişlerini bilemiş, iş başında zaman ile yarışıyorlar, müdahale eden yok, ağacınızı kesiyorlar sessiz kalıyorsunuz.  Bu da benim kafamı karıştırmıyor değil .  Biz bunları çok yaşadık. Hani derler ya; ‘’ Yen bülür. ‘’