Keban Baraj Gölü ve Fırat Nehri üzerindeki kafes balık üretim tesislerinin çevreye verdiği zararlar giderek büyümeye devam etmektedir. Bu tesislerin çevreye olan etkileri, özellikle denetim eksiklikleri nedeniyle ciddi boyutlara ulaşmış durumdadır. Uzun zamandır yapılan denetim eksiklikleri, doğal kaynakları korumak yerine, bu kaynakların hızla kirlenmesine sebep olmaktadır.

Keban Baraj Gölü, Fırat Nehri ve Karakaya Baraj Gölü üzerindeki balık üretim tesislerinin çevreye verdiği zararlar, tesislerin yoğun faaliyetleriyle daha da artmaktadır. Bu tesislerden kaynaklanan kirleticiler, suyun kirlenmesine, oksijen seviyelerinin düşmesine ve ekosistemin bozulmasına yol açmaktadır. Özellikle kafeslerde yapılan yemlemeler sırasında ortaya çıkan artıkları, motorin ve motor yağı gibi kirleticiler, ölü balıkların suya bırakılması gibi durumlar, baraj gölleri ve nehirlerdeki doğal yaşama büyük zararlar vermektedir.

Bunlarla birlikte, baraj gölleri ve nehirlerde yaşanan kirliliğin büyümesi, su ekosistemine olumsuz etkiler yapmaktadır. Özellikle bu sularda balık popülasyonlarının azalması, suyun kalitesinin düşmesi ve oksijen seviyelerinin hızla azalması, bölgedeki biyoçeşitliliği tehdit eden önemli faktörler arasında yer almaktadır. Bu durum, balıkçılık faaliyetlerini de olumsuz yönde etkilemekte ve halk sağlığına zarar verebilecek potansiyel tehlikeler yaratmaktadır.

Bununla birlikte, yetkililerin bu kirliliği engellemeye yönelik denetim ve kontrol önlemleri yetersiz kalmaktadır. Özellikle bazı yerel kurumların, kirliliği göz ardı ettiği veya gerekli önlemleri almadığı iddiaları ortaya çıkmaktadır. Bu durum, bölgedeki doğal kaynakların korunması adına büyük bir tehdit oluşturmaktadır. Uzun süreli bir çözüm için etkili ve sürekli denetimlerin yapılması, tesislerin çevresel etkilerinin kontrol altına alınması ve yerel yönetimlerin bu konuda daha fazla sorumluluk üstlenmesi gerekmektedir.

Fırat Nehri ve Keban Baraj Gölü'nde, özellikle su seviyelerinin düşmesiyle birlikte ortaya çıkan yem torbaları, bölge halkı tarafından sıkça görülmektedir. Vatandaşlar, her gün onlarca yem torbasını topladıklarını ve bu atıkları imha ettiklerini belirterek, bu sorunun farkında olduklarını ve çözüm için katkı sağlamak istediklerini ifade etmektedirler. Ancak, bu tür çabaların, sadece gönüllü bireylerin müdahalesiyle sınırlı kalması, sorunun çözülmesinde yetersiz kalmaktadır.